wenn d‘Glogge lüüte um Mitternacht
ergrifft mi es wundersam G‘fühl
es isch mer als würd di ganzi Wält
bliibe stoh vor dem heilige Spiel
de Klang treit mi grad wie uf Flügel devo
vergangeni Täg chöme zrugg
im Turm juble alli Glogge im Chor
vo Freud und vo Liebi und Glück
Au s‘Schwere und das won‘i nid verstand
isch ighüllt im Gloggeglüüt
Friede leit sich um mi wie‘nes Gwand
wiit weg vo de Welt und de Lüüt
und denne wirds still…
bum…bum…bu
mis Herz schloot mit mit em Schlag a de Uhr,
fascht pochet’s vor Ehrfurcht e chli
d’Sterne ziehn’d a de himmlische Flur
säg Gott wo führt Zuekunft eus hi?
D‘Antwort chunnt grad vom Turm ghöri d’Stimm
begleitet vo hellem Kang
d’Glogge lüüte s’Verspräche is Land
vertraue, dass ich mit dir gang
aaglähnt am Chirchturm stand i no chli
lueg ufe zum Sternemeer
dört obe isch alles bewahrt wo isch gsi
und alls wo wird si no vill mehr
innehalten, Augen schliessen und
dem Glockengeläute zum neuen Jahr lauschen